กว่าจะโตจนมาถึงวันนี้ได้ ผมว่าทุกๆคนคงเคยเจ็บไข้ได้ป่วยกันมาบ้างไม่มากก็น้อย ทีนี้คุณเคยไหมครับ เวลาป่วยๆนอนพัก นอนอู้งาน หรือนอนโดดเรียนอยู่ที่บ้าน แต่ไข้กลับไม่ลด ยังรู้สึกป่วยๆอยู่เลย นอนเยอะก็แล้ว ทานยาก็แล้ว ไข้ก็ยังอยู่ พอถึงวันรุ่งขึ้นก็จำเป็นต้องกลับไปทำงานหรือกลับไปเรียน ไม่ว่าจะหายหรือยังไม่หายก็ตาม ฮ่าๆๆๆ แต่เราพอกลับไปแล้ว ทีนี้กลายเป็นว่า เมื่อได้เริ่มทำงาน ไข้กลับหายไปเลย หายปวดตามเนื้อปวดตามตัวเลย ไม่ต้องทานยาพาราอีก!?!?
เรื่องนี้ผมเคยคุยกับเพื่อนหลายๆคนแล้วเจอว่า ส่วนมากก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ นอนอยู่บ้านไม่หาย แต่พอมาสู้งาน มาทำงานหายเลย ฮ่าๆๆๆๆ ซึ่งแนวคิดนี้ล่ะ พอผมอ่านเจอประโยค
"ทำสิ่งที่ให้คุณมีชีวิตชีวา หยุดทำสิ่งทีทำให้คุณหมดพลังชีวิต"
ข้อคิดนี้เปลี่ยนชีวิตผม (บัณฑิต อึ้งรังษี)
ซึ่งผมได้อ่านจาก "หนังสือคำคมกำลังใจ ของคุณบัณฑิต อึ้งรังษี" ผมว่ามันเป็นแบบที่ประโยคนี้ได้กล่าวไว้จริงๆ หลายครั้งมากๆในชีวิตเมื่อผมได้เจอกับอุปสรรคหรือปัญหาใหญ่ๆในชีวิต การที่นอนพัก หรือที่บางคนเรียกว่า นอนขี้เกียจนั้น มันกลับให้ผมรู้สึกหมดแรง ทีนี้เรามาลองนึกถึงตอนที่เรายังเด็กๆกันดูบ้างครับ ตอนที่เราหมดแรงไม่อยากทำอะไร และหลายครั้งคุณแม่คุณพ่อจะไล่ให้ไปทำงานบ้าน ไปถูบ้าน ให้ไปวิ่งเล่นบ้าง ซึ่งมันช่วยได้จริงๆ ทำให้เราไม่คิดมาก และบ่อยครั้งที่ทำให้เราคิดอะไรดีๆออก แต่พอเราโตขึ้นและหลายคนย้ายออกมาอยู่คนเดียว ไม่ได้อยู่กับคุณแม่คุณพ่อแล้ว พอมีปัญหาอะไรเข้ามา กลับนอนเฉยๆ แบบนี้มันจะทำให้เรายิ่งหมดแรงในการดำเนินชีวิตเน้อ
ดังนั้นวิธีง่ายๆที่จะช่วยให้คุณเป็นคนมีไฟ มีแรงใจและมีความหวัง โดยที่ไม่ต้องพึ่งกระทิงแดงหรือเครื่องดื่มชูกำลังนั่นก็คือ ออกไปทำอะไรก็ได้ครับ ที่ทำให้คุณมีชีวิตชีวา ไม่ว่าจะเป็นออกไปวิ่ง ออกไปว่ายน้ำ ขี่จักรยาน หรือจะไปเล่น T25 ก็ได้ บางทีผมก็ออกไปล้างรถ และหลายๆคนก็พาครอบครัวไปเดินเล่น หรือไปหาคุณพ่อคุณแม่ เอาเป็นว่าไปทำอะไรก็ได้ที่มันทำให้เรามีชีวิตชีวาครับ และที่สำคัญ หยุด หยุดเลยนะ หยุดทำอะไรที่มันทำให้คุณหดหุ่ ที่ผมเห็นชอบทำกันบ่อยๆเลย คือ เพลงเศร้าแล้วไปก็นั่งร้องไห้ แม่งเอย!!! ผมเข้าใจความรู้สึก แต่ถ้าคุณอยากเปลี่ยนแปลงชีวิต ออกไปทำสิ่งที่ทำให้คุณมีชีวิตชีวาครับ สู้ๆครับ
Photo: "Mike" Michael L. Baird / Creative Commons
No comments:
Post a Comment